Niedawno do mojej „stajni” zawitał mało znany na polskim rynku obiektyw Irix 15mm f/2.4. Faktem jest, że czekałem na Irixa 11mm f/4.0, ale jako, że po oficjalnej premierze nie wiadomo było kiedy w końcu trafi do sklepów – kupiłem „piętnastkę”.
Na czym wcześniej pracowałem?
Różnie – do pełnej klatki przypinałem zazwyczaj canona 17-40 f/4, lecz pozbyłem się go na rzecz sigmy 20 1.4. Niestety doskwierał mi odpowiedni brak szerokości – niby 20 mm jest bardzo szeroki, ale w mniejszych pomieszczeniach zupełnie się nie sprawdzał.
Naturalnie mogłem użyć „rybiego oka”, ale we wnętrzach najważniejsze jest to, żeby ściany były proste, a do tego trzeba mieć odpowiedni obiektyw z odpowiednio małą dystorsją. W przypadku sigmy 20 1.4 dystorsja wynosi -2,15%, więc po poprawce w Lightroomie wychodził bardzo fajny obrazek, jednak mimo wszystko – ciągle było brak szerszej perspektywy.
Po dłuższych przemyśleniach doszedł właśnie Irix 15 2.4.
Już dwa razy dzięki temu obiektywowi udało mi się sfotografować miejsca, gdzie sigma 20 mm zdecydowanie była za wąska. Dodatkowo mamy jedynie -2,68% dystorsji, którą można skorygować w lightroomie. Poza tym jest to idealny obiektyw do wnętrz i krajobrazów – dlatego też niepotrzebny jest dla mnie autofocus.
Zazwyczaj wykonuję zdjęcia na statywie, z przesłoną ustawioną na 9-11, dzięki czemu mam już od metra do nieskończoności ostro. Obiektyw ma również blokadę pokrętła, dzięki czemu po ustawieniu ostrości możemy już w ogóle się nie martwić, że coś wyjdzie nieostro i koncentrujemy się jedynie na kompozycji.
Teraz używam na przemian dwóch obiektywów do wnętrz:
- Irix 11 f/2.4 – do szerokich i generalnych ujęć
- Sigmą 20 f/1.4 – do zbliżeń, bardziej artystycznych ujęć, dzięki czemu mamy kompleksowo wykonane zdjęcia wnętrz obiektu
Następnym zakupem prawdopodobnie i tak będzie Irix 11 f/4 jak tylko ukaże się w polskich sklepach.
